‘Kijk. Dáár is Duitsland, maar wij staan nog in Nederland’, zegt mijn vader. ‘Leuk hè?’
Dat intrigeert mijn achtjarige ik mateloos. ’Bijna in twee landen!’ Ademloos tuur ik in de verte. Voor mijn zusje en mij strekt zich een landweggetje uit, dat leidt naar een woud dat zich kennelijk in het mysterieuze buitenland bevindt.
‘Kom, we gaan even naar Duitsland’, vervolgt pap en hij begint het pad af te lopen.
‘Mag Mieker mee?’ bedel ik en grijp al in onze Lelijke Eend naar mijn grote pop die eigenlijk Mieke heet, maar mijn tong plaatst er ongecontroleerd altijd een r achter.
‘Nee, laat Mieker nog even hier.’
Ik dribbel al achter hem aan, mijn zusje in mijn kielzog. ‘Waar begint Duitsland?’ wil ik weten.
‘Oh, daar.’ Pap wijst ergens in de verte. ‘Een heel klein stukje nog.’ Mijn vader weet alles. Na een meter of vijf houden we halt, met ontzag bekijk ik de grond voor mijn voeten.
‘Dus nog een stap en we zijn in een ander land?’
Hij knikt. ‘Maar dat doen we niet, want we hebben geen paspoort bij ons.’
Ik bestudeer het pad. Het buitenland ziet er precies hetzelfde uit als Nederland. Voorzichtig zet ik nog een klein stapje naar voren.
‘Niet doen hoor,’ komt direct de waarschuwing. ‘Pas op, want anders wordt de politie van Duitsland boos.’
Snel haal ik mijn voet terug. Er is nog niks gebeurd, en trouwens, geen mens te zien in de wijde omtrek.
Gedecideerd draait mijn vader zich om. ‘We gaan terug. Moeder zit in de auto te wachten.’
Ik gluur naar het silhouet in onze Eend en hoop dat ma niet net nu een rotbui heeft.
‘Gaan jullie eens even staan,’ wijst pap, terwijl hij zijn fototoestel uit de achterbak pakt. ‘Ik maak even een foto.’
‘Maar dan mét Mieker!’ Snel grissen mijn zusje en ik onze poppen van de achterbank. Mieker, mijn Grote Pop, is mijn trots. Ze moet beslist met mij op de foto.
Daar staan we, trots poserend met de poppen in de arm en Duitsland op de achtergrond. Ik, pronkend met mijn rokje en Mieker. De pop is mij al die jaren trouw gebleven en met me mee verhuisd. Ze is overal geweest en nu, zestig jaar later, zit ze in Griekenland, in hetzelfde jurkje naar buiten te kijken.
.
