Nog vóór de begrafenis hoorde ik zijn stem. Het gebeurde ’s ochtends vroeg, toen ik net wakker werd, het moment dat je in een soort schemerwereld verkeert.‘Ik zit in Ter Apel!’ Hij was het zonder twijfel, het was zijn stem zoals die in de laatste jaren was. Bezorgd, een beetje …
‘O kijk, dát is nog eens een grote beer!’ Ik stoot Paul aan, die verstrooid uit zijn krant opkijkt. ‘Waar? O! Ja, die is inderdaad groot!’ Hij leest alweer verder.Maar mijn interesse is gewekt. Wat moet een Griek met zo’n enorme teddybeer? Het Griekse busje staat naast ons in de …
Er is onrust in huis. We wilden even weg met de hond, maar Paul rent de trap op en weer af maakt zoekende bewegingen. Jaszakken kiepen binnenstebuiten. Wat op het bureau boven ligt vliegt de lucht in door maaiende handen.‘We kunnen nog niet gaan hoor, ik kan m’n portemonnee niet …
Als we hout nodig hebben, gaan we naar de houthandel, een familiebedrijf, al eeuwen gevestigd op de weg naar Argos. We kennen Natása inmiddels, de eigenares, ze heeft ons al vaker van prima latten, planken en platen voorzien. Paul gaat een tuinschuur maken, een αποθήκη, daarvoor heeft hij een nauwkeurig …
Het gaat altijd volkomen geruisloos. Het vloeit. De pc smelt naar zwart, lampen flakkeren uit. Je hoort helemaal níets als de stroom uitvalt. Geen zucht, geen laatste adem, geen klik. Het valt ook niet uit. Het stopt gewoon en je verwacht het nooit. Het gebeurt nu weer. En niet een korte onderbreking …
Op oude foto’s is zij onherkenbaar. Zo ken ik haar niet, zo heb ik haar nooit gekend. Daar zie ik mijn moeder als een jonge vrouw, vrolijk, koket, uitdagend, zelfs met een beetje make-up. Iemand die de wereld aan kon. Hoe anders is dat op de foto’s uit mijn jeugd. …
‘Dag!’ roept ze, voor ze wegloopt. Maar het moet niet meer dan gefluister geweest zijn, want niemand reageert. Het gekakel van de vier andere dames van het sportgroepje gaat ononderbroken door. Ze horen haar niet.De herinnering herleeft, maar veel onaangenamer is de herbeleving van het gevoel dat daarbij hoort. Leeftijd …
‘Kijk eens, mam.’ S, jongste, schuift mij zijn mobiel onder de neus als ik zijn woonkamer binnenloop. Ik kan natuurlijk niets ontwarren van waar ik naar moet kijken, met al die flitsende voetbalafbeeldingen en tekstberichten. ‘Kijk, dat.’ wijst hij. ‘Wat moet ik hiermee?’ Nu zoom ik in. ‘Oh!’ Ik lees wat berichtenverkeer …
‘En ik ga een weekendje naar Maastricht. Met iemand’. Ietwat besmuikt kijkt hij me aan, om zijn mond dwarrelt een raadselachtig lachje. ‘Ah,’ grijns ik. ‘Iemand. Juist!’ Meer zal mijn oudste niet vertellen, nu. Ik vraag ook niks, nu. Het zal voorlopig blijven bij deze cryptische mededeling. ‘Iemand’. We zijn …
‘Efcharistó polí,’ zeg ik vrolijk tegen de serveerster. Niet begrijpend kijkt ze me aan.‘O nee. Ehh….’We zijn onderweg, tussen Griekenland en Nederland. Het eerste land dat we dan tegenkomen, is Italië. Ze verstaan hier geen Grieks. En ik kom niet snel genoeg op het benodigde Italiaanse woord. ‘Thank you. Dank? …
Blazend en steunend arriveren we op dek Acht. Het is elke keer een heel gezoek, die veerboten zitten zo onlogisch in elkaar, dat je níet gewoon met een trappetje van dek Zes naar dek Zeven kunt. Nee, er is in het trappenhuis vanuit het autodek geen toegang tot dek Zeven. …
En dan staan we stil. Hoewel het best rustig is op de Zwitserse A2 richting Gotthardtunnel, stuiten we plotseling op de staart van een stilstaande file. Ons navigatiesysteem had een uurtje geleden wel een paar keer geprobeerd te waarschuwen met teksten als ‘Tunnel gesloten wegens ongeval’ en ‘Verkeersopstopping voor u. …
Over twee dagen gaan we weer voor een tijdje naar Nederland. En weggaan in deze tijd van het jaar betekent dat we moeten zorgen voor bewatering van de tuin. Het irrigatiesysteem werkte perfect vorig jaar, dus dat kunnen we gerust weer installeren. Watertoevoer wordt dan geregeldste behulp van een tijdklok. …
Elke keer is het weer een verrassing als ik Mickey ga uitlaten. Want met hoeveel zullen we deze keer zijn? Onderaan het weggetje bij de bron waarschuwt Pygy, de oude hond die ik nog nooit heb zien rennen, haar soortgenoten in het dorp. Zuchtend komt ze overeind, slentert naar haar …
