‘Vierentwintighonderd liter hebben we nodig’, zeg ik ferm.
Haar ogen rollen bijna uit haar hoofd. ‘Vierentwintig…? Dat is érg veel!’ fluistert ze. ‘Hoe groot is de bak?’
‘Twee bij drie meter, en 40 cm hoog!’ Ik had het echt uitgerekend, de inhoud. Lengte keer breedte keer hoogte, op de lagere school geleerd, zestig jaar geleden. Dus. Ja, 2400 liter!
Paul heeft een prachtige bloembak gemaakt, van hout. Voor op ons terras beneden, vooral om het grote stuk beton dat daar gestort is, te doorbreken. Maar die bak moet nu worden gevuld, natuurlijk. Allereerst met aarde.
‘Jeetje,’ verzucht Dimitra. In haar winkel midden in Miloi verkoopt ze alles voor buiten en altijd helpt ze ons aan de juiste spullen. IJzerwaren, gereedschap, verf, touw, tape, irrigatiesystemen, gaas, noem het maar op. Ook tuinaarde. Maar zóveel heeft nog nooit iemand gevraagd. Ze maakt een rekensom in haar hoofd en schudt dat vervolgens. ‘Nee, wacht,’ en ze verdwijnt in een kantoortje.
‘Kijk,’ ze laat een tabel zien. ‘Ik denk dat je 240 nodig hebt. Niet meer.’ Ze knikt er overtuigend bij.
Ik frons. Hoe kan dat dan? Ik zie zakken liggen van 40 liter en visualiseer er zes naast elkaar. Dan heb je toch nog niet eens de bodem van onze bloembak bedekt?
‘Kijk thuis nog even,’ adviseert ze. ‘En laat het maar weten!’
We snappen het niet. Want 2x3x0,4? Dat is twee komma vier kubieke meter. Eén zo’n kubieke meter is 1000 liter. Dus. Ik kan er niks anders van maken. ‘Zou het dan anders zijn met aarde? Anders dan met vloeistof?’ vraag ik bedremmeld.
‘We vragen het onze tuinkweker,’ beslist Paul.
Bij ons tuincentrum aan de rand van Nafplio vragen we het weer. Hoeveel aarde hebben we nodig en kan hij ons dat leveren?
‘Pfoe!’ De altijd vriendelijke jongeman krabt achter de oren. Hij wijst naar zijn 50-literzakken, die ik wel ken, ik heb thuis nog een halve staan.
‘2400 liter? Dat zou eh….’, ook bij hem passeert intern een snel rekensommetje, ‘zo’n vijftig van die zakken zijn! Maar nee, dat kan toch niet?’ Verbijsterd denkt hij na. ’Twee bij drie, veertig centimeter hoog? Nee, ik denk dat je 500 liter nodig hebt. En dan kun je beter grotere balen nemen. Ik kan ze voor jullie bestellen!’
Vijfhonderd? Ik snap er niks van. Zou mijn berekening dan toch niet kloppen?
‘Als hij het óók al beweert…’ Paul twijfelt ook, maar we nemen in ieder geval die 500 liter, die de man bij ons thuis wil bezorgen. Desnoods laten we er meer komen, als het nodig is. Kan altijd, natuurlijk.
In onze bak ligt nu 500 liter. En we zagen het eigenlijk al gelijk. Het is niet genoeg. Lang niet zelfs, het bedekt maar net de bodem. Er kunnen nog wel vier van die balen bij. Ja, tweeduizend liter.
Ergens deed het me goed. Ik zei het toch? De inhoud van 2x3x0,4 is 2,4 kubieke meter. En dat is vierentwintighonderd liter. Echt. Ook in geval van tuinaarde.
Laat nog maar 2000 liter komen, dan.
