Er loopt een mannetje in onze gaard, op luide toon in gesprek met een ander mannetje dat ik niet zie, maar alleen hoor. Wat doen ze daar? Waar hebben ze het over? Ik heb geen idee.
Dan gaat mijn aandacht naar twee katten die het niet eens lijken te zijn, blazend vliegen ze elkaar achterna over ons terrein. Tegelijkertijd verheft op links schuin achter ons een Griekse dame plotseling kijvend haar stem, een man doet pogingen om ertussen te komen. Hij is aan haar gewaagd, maar dát lukt hem niet.
Kuuk-lekúúú! schreeuwt dan de haan van iets verder op de berg.
Het mannetje in onze gaard schuifelt weg, naar achteren, nog steeds geanimeerd aan het praten met die andere, die helemaal niet ergens bij de buren staat, hetgeen ik gezien het stemvolume dacht. Nee, ze staan vlak bij elkaar achter een olijfboom.
Kuuk-lekúúú!
Een ritselend geluid zoals van zachte regenval bereikt mijn oor en kijk, de sproei-installatie in onze gaard is geactiveerd. Het geslurp van de dorstige bomen is bijna hoorbaar. Het twistgesprek schuin achter krijgt een wending. Bliksemsnel weet de man gebruik te maken van een korte stilte in de tirade van de vrouw. Ze wordt er niet blijer van.
Tijdens het gekijf beginnen ook twee honden een uitwisseling, waarbij ze grote afstanden overbruggen. Een zware blaf wisselt af met wat lichter gekef een stuk verderop. Een derde blaf voegt zich erbij; in de verte wordt het bericht ook overgenomen en er ontstaat een heel hondenkoor. Er is iets aan de hand wat alle trouwe viervoeters in de omgeving even moeten weten.
De haan doet nog maar eens een duit in het zakje. Kuuk-lekúúú! Hij móet eroverheen komen en het helpt. De honden zijn stil.
Ik zie de mannetjes tussen door de olijfbomen terug slenteren, nog steeds op volle kracht argumenterend. Geen idee wat ze daar eigenlijk allemaal doen. Ja, irrigeren dus. Hebben ze het daarover, of misschien over de komende olijvenoogst? Of bespreken ze de toestand van de wereld?
Een hond hier vlakbij wil toch nog het laatste woord, hem ontsnapt een zacht naborrelend blafje. Als in een flits raast een kat over ons terras.
De discussie links achter mij verstomt, de mannetjes verlaten de gaard. De haan houdt het voor gezien en de hond is moe. Langzaam keert de stilte weer terug.
Zondagmiddag in Velanidia.